Bağlanma Stilleri ile Cinsel Kimlik Karmaşası Arasındaki İlişkide Özdeşim Nesnesinin Rolü

Yazar: Uzman Klinik Psikolog Müjde Yahşi
Sunum: 21. Yüzyılda Aile Olmak – 3. Uluslararası Aile Sempozyumu

Çalışmanın Amacı

Bu sunumda, çocuk ve ergenlerde giderek artan cinsel kimlik karmaşası sorununun kökeninde yatan psikososyal dinamikler ele alınmıştır. Özellikle bağlanma stilleri ve özdeşim nesnesi kavramlarının, kimlik gelişiminde nasıl kritik bir rol oynadığı ortaya konmuştur.

Temel Bulgular

• Bağlanma stilleri: Güvenli bağlanan çocukların kimlik gelişimleri daha sağlıklı ilerlerken; güvensiz bağlanma yaşayan çocuklarda kimlik karmaşası riski artmaktadır.

• Özdeşim nesnesi: Çocuğun rol model aldığı ebeveyn ya da bakım veren kişiyle kurduğu özdeşim, cinsiyetine uyumlu kimlik geliştirmesi açısından belirleyici olmaktadır. Erkek çocuk için babanın, kız çocuk için annenin güçlü ve güven veren bir rol model olması kritik önemdedir.

• Aile içi rol dağılımı: Pasif baba – baskın anne modeli, erkek çocuklarda maskülen özdeşim sorunlarına yol açmaktadır. Aynı şekilde, narsist veya güçsüz anne modelleri, kız çocuklarında kimlik karmaşası riskini artırmaktadır.

• Hassas mizaç: Kırılgan, sosyal anksiyeteye yatkın ve sanatçı ruhlu çocukların dış faktörlerden daha kolay etkilendikleri ve bu nedenle risk grubunda oldukları gözlemlenmiştir.

• Dijital etkiler: Erken yaşta dijital içeriklere maruz kalan çocukların kimlik gelişiminde kafa karışıklığı yaşadığı, özellikle çizgi filmler, sosyal medya fenomenleri ve oyun platformlarının özdeşim süreçlerini olumsuz etkilediği görülmüştür.

Sonuç ve Katkılar

Sunumda, cinsel kimlik karmaşasının doğuştan gelen bir özellik değil, çevresel faktörler, aile içi ilişkiler, bağlanma biçimleri ve özdeşim süreçleriyle ortaya çıkan gelişimsel bir problem olduğu vurgulanmıştır.

Erken dönemde yapılacak aile danışmanlığı, psikolojik destek ve manevi rehberliğin birlikte yürütülmesinin, çocukların kendi cinsiyetleriyle uyumlu sağlıklı kimlik geliştirmelerinde temel bir çözüm olduğu ifade edilmiştir.

Bu çalışma, hem bilimsel literatüre katkı sunmakta hem de sahada çalışan psikolog, psikiyatrist, danışman ve eğitimciler için yol gösterici bir çerçeve ortaya koymaktadır.